و من فراموشش میکنم!

 

"مرا بشوی که پوشیده از خزه ی نامم!"

 

پ.ن:بی نام شدن...بی شکل شدن...بی خاطره شدن...

سوهان نگاهت کو؟...سوهان کلامت کجاست؟...که مرا جدا کند از این دنیای اسم ها و برچسب ها...

که چشم هایم را ببندد از این جهان و باز کند به جهانی دیگر...

حسابی ناامیدم از بودن جهانی دیگر...جهانی که در آن قوانین بهتری حکم فرما باشد.

و من فراموشش میکنم!...

کم سن تر که بودم حاضر جواب بودم.بقول بعضیا جوابام سنگین بود.یادمه یه بار یکی خودش اومد وسط زندگیم خودشم خواست بره همون موقع بابت همین قضیه بهش یه پیام دادم و آخرشم خداحافظی کردم.جوابم انگار براش سنگین و من فراموشش میکنم!...

اگر بشود جلو جلو برای  مردن وصیتی کرد فقط میگوم قبل مرگ برایم خبری از شمس بیاورند که با خیال راحت از خوشبختی اش چشمهایم را ببندم و بعدش هم مرا با کتابهایم و هندزفریم و عکسهای یادگاری ام قبر کنند.

 

پ.ن:در این دل اگر بتخانه ای بود به هوای این بود که تو بت ش باشی.تو صنمش باشی...

و من فراموشش میکنم!...

دیشب چه خواب دردناک و عجیبی دیدم...اینکه دارم بابا را از دست میدهم...روز قبل از رفتنش بود..گفتم بگدارید با او برای همیشه خداحافظی کنم...همه رفتند...روبرویش ایستادم.بغلش کردم و گفتم دوستت دارم.خیلی دوس و من فراموشش میکنم!...

رزیدنته وسط حرفاش جای فامیلی اصلیم منو با فامیلی ای که دکتر میم بشوخی منو اونجوری صدا میزد خطاب کرد..خشکم زد.برای اولین بار بود که در جا گرفتم مطلبو!

اینا درباره ما میشینن پیش هم دیگه حرف میزنن!میم...همش زیر سر اونه!

ولی عجب بیکارایی ن این رزیدنتا...فکر نمیکردم انقد خاله زنک باشن!

میم انگاری از من خوشش میاد اما من بعد بار اخری که دیدمش ازش بدم اومده...مردی که انقد مرد نباشه که پای اشتباه خودش واسته و گردن بگیره تقصیرشو به درد جرز لای در میخوره.

میم هم بار آخری همونجوری اومد به چشمم!

و من فراموشش میکنم!...

از سرکار اومدم و خستم.

برم بخوابم که امشب کللللی مهمون داریم.خونمون قراره مهدکودک بشه امشب!

تنها تلاشی که واسه مهمونی امشب کردم درست کردن ژله بود که سریع درست کردم و ریختم تو قالب و گذاشتم یخچال..انگیزه این کارم هم فقط این بود که بچه هامون ژله خیلی دوست دارن.

و من فراموشش میکنم!...

من داشتن تو را دوست داشتم..در جهانی که در آن جز من و تو هیچکس نباشد.من از عاشق شدن در این جهان شلوغ میترسم...از گم شدن پس از پیدا شدن میترسم...من از از دست دادن میترسم...از ناامید شدن پس از امیدواری ه و من فراموشش میکنم!...